Zanim maluch wyruszy w świat, zadbajmy o to, by nabył pewne umiejętności, dzięki którym będzie bardziej samodzielny i lepiej poradzi sobie w grupie dzieci bez mamy i taty. Nie zaczynajmy jednak treningu na kilka dni przed przedszkolem, lecz na spokojnie wprowadzajmy nowe rzeczy i wymagajmy coraz więcej od malca co najmniej kilka miesięcy wcześniej. Nie wywierajmy także zbędnej presji. Czasami trzeba coś przerwać na miesiąc czy dwa, aby potem ponownie do tego wrócić – w ten sposób damy szansę dziecku na odniesienie sukcesu i wzmocnienie poczucia własnej wartości.
- Samodzielne korzystanie z toalety. 3-latek powinien umieć zasygnalizować swoje potrzeby fizjologiczne oraz samodzielnie skorzystać z toalety. Nauczmy go także związanych z tym czynności higienicznych, takich jak wycieranie pupy papierem toaletowym, czy dokładne mycie rączek mydłem oraz wytarcie ich ręcznikiem.
- Samodzielne ubieranie się. Przedszkolak powinien sam ubierać się i rozbierać, ponieważ ta umiejętność będzie mu niezbędna do korzystania z toalety (podciąganie i ściąganie spodenek), rozbierania się do drzemki i ubierania po niej oraz przygotowania do wyjścia na przedszkolny plac zabaw. Oczywiście nauczycielki i opiekunki w razie potrzeby pomogą dziecku, np. przy zapinaniu czy rozpinaniu drobnych guzików lub gdy zaplączą się sznurówki, jednak będą wymagały od niego, aby w większości sytuacji sam radził sobie ze swoimi ubrankami.
- Samodzielne jedzenie. Dziecko idące do przedszkola powinno umieć posługiwać się widelcem i łyżką samodzielnie, pić z kubeczka i w miarę estetycznie zjeść posiłek.
- Nawyki higieniczne. Dziecko powinno umieć samodzielnie umyć ręce przed posiłkiem, po skorzystaniu z toalety i zawsze wtedy, gdy są brudne. Dobrze, aby potrafiło także samodzielnie umieć umyć ząbki.
- Sprzątanie. 3-letnie dziecko powinno wiedzieć, że po skończonej zabawie należy odłożyć zabawki na miejsce. W przedszkolu panie będą wymagały od dzieci umiejętności posprzątania po sobie swojego stanowiska pracy czy zabawy. Nauczmy malca, jak dbać o swoje rzeczy, nie pozwalajmy mu niszczyć książek czy zabawek.
- Radzenie sobie z emocjami. Maluch powinien umieć prawidłowo odczytywać podstawowe reakcje emocjonalne zarówno własne, jak i swoich rówieśników. Warto więc otwarcie rozmawiać z nim o uczuciach, tłumaczyć, czym jest smutek, radość czy złość, np. przy okazji czytania książeczek.
- Zabawa z rówieśnikami. Stwarzajmy jak najwięcej okazji do zabawy malucha z innymi dziećmi. Dzięki temu łatwiej odnajdzie się on w przedszkolnej grupie. Uczmy go dzielenia się, pokojowego rozwiązywania konfliktów i wyznaczania swoich granic. Przećwiczmy trudne sytuacje, np. jak zareagować, gdy ktoś mu coś zabiera lub popycha – dziecko powinno wtedy głośno i zdecydowanie powiedzieć: „Nie! Nie rób tak!” Wytłumaczmy, że w razie kłopotów powinien zwrócić się do nauczycielki o pomoc.
- Rozumienie poleceń. Dzieci nie zawsze słuchają dorosłych, jednak powinny rozumieć wydawane przez nich polecenia. Wytłumaczmy maluchowi, że powinien słuchać pani w przedszkolu, tak jak w domu mamy i taty, że powinien reagować na polecenia nauczycielki. Jeśli podejrzewamy, że dziecko nie rozumie lub nie słyszy tego, co do niego mówimy, koniecznie udajmy się z nim do logopedy i/lub laryngologa.
- Rozmowa i komunikowanie się. Dziecko powinno umieć informować o swoich potrzebach oraz komunikować się z innymi dziećmi i dorosłymi, a w razie potrzeby – poprosić o pomoc.
- Staranność. Uczmy dziecko, by wykonywało wszystko najstaranniej, jak umie. Niech próbuje tak samo przykładać się do zrobienia pracy plastycznej, mycia rączek czy sprzątania zabawek. To ważna umiejętność, która przyda mu się na każdym etapie życia i z pewnością ułatwi start w przedszkolu. Oczywiście wytłumaczmy dziecku, że może także czegoś nie umieć i zawsze może zwrócić się o pomoc do opiekujących się nim osób dorosłych.
Zanim dziecko stanie się przedszkolakiem, przyjrzyjmy się mu uważnie. Jeśli nie opanowało jeszcze jakiejś umiejętności, nie zwlekajmy z nauką, wierząc, że w przedszkolu ją opanuje. Zacznijmy jak najszybciej wspierać naszego maluszka, a jeśli cokolwiek nas niepokoi – udajmy się do odpowiedniego specjalisty.